ICE ICE BABY! Icefields Parkway en Jasper National Park

21 juni, vandaag de hele dag uitgetrokken om de Icefields Parkway af te rijden naar Jasper. Volgens alle reisgidsen en fora en andere reisbloggen zou dit een ‘magische route’ moeten zijn. 

En niets daarvan is gelogen! Na een klein uurtje verlieten we Highway 1 om de Icefield Parkway op te rijden. Het rijden blijkt vermoeiend, niet voor de bestuurder, maar voor de bijrijder. Ondanks dat een beer zien natuurlijk niet gegarandeerd is, hopen we daar stiekem toch wel heel erg op natuurlijk. Dus de bijrijder heeft 1 taak, en dat is niet de juiste weg wijzen, maar de bosjes af turen naar een beer. Je moet natuurlijk geluk hebben dat je net een beer ziet in de bosjes, of er eentje wilt oversteken.. en dat geluk hebben we! Na nog geen dik uur rijden zien we drie auto’s met alarmlichten aan de kant staan. Mensen staan naast hun wagen, dus wij denken direct ‘ah jammer geen beer’. Maar natuurlijk hartstikke nieuwsgierig, welk dier zal het dan zijn? Een hert? Een eland? We komen dichterbij en al snel schreeuw ik al snel zachtjes naar Gijs ‘Kom snel, het is WEL een beer’. En nee, het was niet een beer, het waren er twee! Al snel liep de hele weg vol met auto’s en campers die ook stopten. Wauw, wat is dat gaaf om die dieren te zien rondneuzen en bloemen te zien eten, en zich niets van ons aantrekken. 

We rijden verder vol enthousiasme. Deze dag kan niet meer stuk! We stoppen nog bij een aantal uitkijkpunten waaronder Bow Lake en  Crowfoot Glacier. Daarna reden we door naar Peyto Lake, hiervoor moesten we een stuk de bergen in. Ondertussen weten we van locals dat het opeens afgelopen donderdag (gister dus) is begonnen met sneeuwen. En dus was de korte hike omhoog naar het uitkijkpunt over Peyto Lake besneeuwd. Na 10 minuutjes bereikten we het punt. Ik ga jullie hier niet meer over vertellen hoe dit uitzag, maar check de thumbs-up foto van ‘peyto lake’. Gijs en ik hebben in ieder geval enorm de slappe lach gehad, die opnieuw werd versterkt toen een man die voor ons de berg afliep net niet op zijn gezicht ging van de gladheid, en Gijs dit tafereel ondersteunde met ‘oh, oooh, OOOH’-geluiden en toen de man heel onder kwam een applaus gaf. Ik had buikpijn van het lachen.

Vanuit hier moesten we nog zo’n 2,5 uur. Na een zelfgemaakte lunch in de camper op een picknick plek van een boterham met ham, kaas en roerei, en nieuw gezette koffie, stelden we de navigatie in op de Sunwapta Falls. Maar al op zo’n 100 km voor onze nieuwe campground kwamen we langs Colombia Icefields. Dit stond eigenlijk morgen op ons programma vanuit Jasper, maar ik had me ‘iets’ verkeken op de afstanden. Dus besloten we deze nu al te doen, we hadden toch tijd genoeg, dan kwamen we gewoon iets later op de campground aan. We kozen om de Skywalk excursie te doen, een glazen (jaja!) brug over een canyon. Na de toren in Calgary durfden we dit wel aan. Helaas erg toeristisch, en met bussen Aziaten gingen we die kant op. Het was een leuke ervaring maar door het moeten wachten, waren we hierna uitgeput en besloten we direct door te rijden naar Jasper in plaats van de Sunwapta Falls. Deze konden de komende dagen vanuit Jasper anders nog. 

Bij de campground kregen we duidelijke instructies over ‘hoe om te gaan met beren’, want er waren er regelmatig gespot, ook op de campground. We installeerden onze camper, dit keer met elektriciteit, waardoor we lekker met name ’s ochtends de verwarming kunnen aanzetten (nachts nadert de temperatuur het vriespunt). Met pijn en moeite (het hout was heel nat) kregen we dan toch ons vuur aan, en dat zonder kranten! Toch wel een beetje trots. We hebben een plek op de hoek van de camping, aan de rand bij een grote rivier. Heel gaaf, ook een beetje eng. Beren in de buurt, die je door de heuvel van de rivier niet ziet aankomen, en omdat de camper het zicht naar andere kampeerder blokt, lijk je ook helemaal alleen. Na pasta met gehaktballen en sla, en drie keer om kijken of er geen beren aan kwamen, nog even lekker genoten aan het vuurtje. Na het douchen in de camper nog mens-erger-je-niet gespeeld en wat gelezen. Om half 12 gingen we naar bed. Slapen gaat ondertussen steeds beter en ook wennen we aan het bed boven de bestuurderscabine. Nieuwe energie kweken voor de eerste dag Jasper!

Na een goede nachtrust en goed ontbijt, planden we samen de komende dagen. Vandaag gaan we naar Maligne Lake. Nog niet helemaal besloten wat we daar gingen doen, Maar sowieso een hike. Na nog geen half uur werden we opnieuw beloond! En hoe! Weer een zwarte beer langs de weg. Eerst in de struiken, maar na een paar minuten kwam hij richting de weg. En in de berm recht naast onze camper op nog geen anderhalve meter. Met mijn hand bij het knopje om het raam te sluiten, toch een beetje spannend. Maar de beer trok zich niets van ons aan en at alle paardebloemen op. Wat een beest! Je zou ze bijna willen knuffelen. Ondertussen staat de teller dus op 3 zwarte beren, 1 elk, 4 herten en een aantal squirrels. En dat op dag 6!

Bij Maligne lake besloten we de cruise te doen. Hij was erg duur, en weer erg toeristisch, dus we twijfelden wel of we dit moesten doen. Besloten om de cruise  toch voor half 1 te boeken, en van te voren een wandeling te maken. De tour met de boot duurde anderhalf uur. En bij de eerste 20 minuten dachten we hmm.. maar halverwege kregen we de mooiste meren en ongerepte natuur te zien: Spirit Island en Hall of Gods. Niet gauw dat ik kippenvel krijg van een uitzicht, maar dit was prachtig. Na het maken van wat foto’s weer terug naar het beginpunt. Was het meer dan waard!

In de camper aten we noodles en besloten terug te rijden naar Jasper, om daar wat boodschappen te doen. Na de boodschappen besloten we in Jasper avond te eten. Een hamburger voor Gijs, en een steak voor mij. Heel erg, maar we merken dat even Wifi echt fijn is, dan pas merk je hoe verslaafd je eigenlijk bent. Na de maaltijd terug naar de camper. Jasper ligt 3 km van onze camground af. We steken de drukke kruising over, en zien in de verte weer auto’s stil staan. Dit keer dan een Eland? Daar hopen we op, net zoals op de Grizzlybeer, maar die zal niet zo dicht bij een grote drukke weg zitten. Maar jawel hoor! We komen dichter bij en al snel zien we dat het een Grizzly is! Wat een geluk, de kers op onze taart vandaag! In tegenstelling tot de zwarte beer, die ‘knuffelbaar’ is, is deze Grizzly vol spieren en een stuk groter. Mega vet! Wat een dag! 

Hout voor het kampvuur opgehaald, en ons weer geïnstalleerd. De Nederlandse buurman vertelde dat vandaag een beer met een tent aan het spelen was op onze campground, dus ja, ze zijn het dichtbij.  Helaas voor het eerst last van de regen, wanneer Gijs hout gaat hakken, begint het te regenen. Maar hey, hoeveel geluk hebben wij vandaag al met 3 beren gehad! We besluiten binnen nog wat te chillen, de foto’s te bekijken en het reisverslag te typen. Morgen weer een nieuwe dag, wordt het net zo’n mooie als vandaag?

Na een goede nachtrust, de camper weer klaar voor vertrek. Eerst naar de Althabasca Falls. Een enorme waterval die zijn weg volgt in een grote rivier. Het weer was prachtig zonnig! Eenmaal terug bij de camper hebben we op een picknickbankje een banaan en appel gegeten. We vertrokken richting Jasper Town om vanuit hier de Skytram te pakken. Met bakken kwam de regen onderweg uit de lucht. We waren precies op het juiste moment naar de watervallen geweest! Bij de Skytram was het weer prachtig weer. Eenmaal boven besloten we een hapje te eten en even te Skypen met Hennie en Edmay. Na de lunch wilden we de hike naar de summit (top van de berg, ik weer wat geleerd) maken, maar op 3/4 vond ik het wel welletjes. Gijs moest er wel om lachen, altijd avontuur willen opzoeken, maar nu een schijtluis zijn. Ik was bang dat we niet meer veilig onder zouden komen. En wat bleek, we maakte de juiste keuze! Want op het moment van keren, begon het licht te regen, wat uiteindelijk uitliep op een enorme ijzel bui en enorme windstoten. Genoeg avontuur voor vandaag! We besloten naar een Brewery te gaan, en hier een aantal lokale biertjes te proeven onder het genot van een potje duizenden en wat dippers om te pikken. Om 17.00 uur, stralende zon, besloten we terug te gaan naar de camper. Zoals jullie lezen, het weer verschilt hier per 5 minuten.  En zolang we de regen hebben als we onderweg zijn in de camper, vinden we dat helemaal niet erg. Terug besluiten we het kampvuurtje aan te maken, en onze steaks hierop de bakken. Met wat sla, macaroni salade en koolsalade, is dit het diner voor vandaag. Na nog wat uurtjes rondom het vuur, en het spelen van spelletjes, gaan we om half 12 slapen. Jasper was een hele mooie ervaring. Morgen rijden we af naar Clearwater, benieuwd wat deze plek ons brengt!